Po raz kolejny jedna zabawa zapewnia nam rozrywkę na wiele sposobów. Udało mi się połączyć, wykorzystywaną przez nas wielokrotnie grę typu cztery w rzędzie, z nauką i utrwalaniem dopełniania do 10.
Kto śledzi bloga ten wie, że dopełnianie to u nas najpopularniejszy temat ;)
Szachy są prawdziwym fenomenem.
Wydawałoby się, że zarówno wizualnie jak i pod względem samej rozgrywki, stoją
daleko za nowoczesnymi grami planszowymi. Nie są tak kolorowe, z pewnością
wywołują mniej emocji, a jednak moje dzieci częściej po nie sięgają niż po inne
gry. Są praktycznie w ciągłym użyciu, bo zawsze znajdzie się ktoś chętny do
grania. Od starszaka, który ma największe doświadczenie, poprzez średniaka
sprawnie go goniącego, po malucha z którym rozgrywka rządzi się swoimi
prawami.
Kilka lat temu, kiedy najstarszy syn był jeszcze maluszkiem, zaczęła się moja przygoda z tworzeniem gier DIY dla dzieci. Jedną z pierwszych była zabawa dedukcyjna polegająca na odgadywaniu ukrytych na kartach zwierząt. Niby nic odkrywczego ale frajda z samodzielnie przygotowanej gry ogromna :)
Bardzo lubię książki popularnonaukowe, które w przystępny sposób pokazują nam konkretne zagadnienia. Tego typu książek o matematyce nie ma wiele, dlatego każda nowa publikacja jest na wagę złota.
"Potęga liczb" to zbiór ciekawostek z matematycznego świata, który wbrew pozorom nie jest czymś tak abstrakcyjnym jakby się to mogło wydawać. Liczby towarzyszą nam na co dzień w różnych aspektach naszego życia, występują w naturze, umożliwiają tworzenie i rozwijanie nowych technologii i od wieków są podstawą rozwoju cywilizacji.
Wiele gier i zabaw, jakie pojawiają się na blogu, prędzej czy później doczeka się nowych zastosowań i wariacji na temat zasad. Lubię wykorzystywać przygotowane materiały na wiele sposobów bo to oszczędza czas, pieniądze i zmniejsza konsumpcję. A najlepiej jeszcze jak zabawka jest stworzona w duchu zero waste :)
Nasza układanka spełnia wszystkie te kryteria, do zabawy wykorzystałam użytą już wcześniej kartkę (zapisana z drugiej strony) i puzzle.
W pierwotnej wersji była to zabawa przeznaczona dla młodszych przedszkolaków i przeczytacie o niej tutaj Dopasuj kształt. Tym razem zabawa skierowana jest do starszych przedszkolaków i wykorzystamy do niej tą samą planszę i puzzle.
Warto dbać o to, żeby już od początku matematycznej edukacji, wszystkie zdobyte umiejętności były regularnie utrwalane. Niestety ciężko jest bazować tylko na tym co oferuje szkoła. Dlatego wciąż poszukuję rozwiązań i pomysłów na urozmaicenie nauki matematyki tak, aby nie była ona nudnym obowiązkiem ale realnie angażującą, dobrą zabawą.
Na potrzeby ćwiczeń z podstawowymi działaniami, powstała prosta gra karciana dla 2-4 osób, w której gracze konkurują w jak najszybszym odnajdywaniu działań*.
Łamigłówek mam już na blogu całą masę ale dziś specjalnie z okazji nadchodzącego dnia kota podrzucam Wam kolejne dwie.
Mamy tu zadania na spostrzegawczość i proste kodowanie. Jeśli chodzi o poziom to skierowane są do starszych przedszkolaków, które nie powinny mieć żadnego problemu z ich rozwiązaniem.
Wszystko albo nic to niewielka, kooperacyjna gra karciana dla 2 do 4 graczy w wieku od 8 lat. W poręcznym pudełku kryją się dwie talie kart, które zapewnią rozrywkę zarówno młodszym, jak i starszym graczom.
Niewiele mamy w swojej kolekcji gier kooperacyjnych, w dodatku takich z ograniczoną możliwością komunikacji między graczami. Tym bardziej byłam bardzo ciekawa czy gra przypadnie nam do gustu.
Kostki są nieodłącznym elementem wielu gier, często bywa że i jedynym. Spójrzcie chociażby na gry Zbieramy dziesiątki, Pościg czy Podejmiesz ryzyko?
Chciałabym Wam dziś pokazać sposób w jaki możecie zagrać w praktycznie dowolną grę kościaną bez użycia kostki.
Bardzo lubię gry z wykorzystaniem kartki papieru i czegoś do pisania. Nietrudno znaleźć ich plusy, chociażby takie jak możliwość grania w praktycznie każdych warunkach, bez żadnego przygotowania czy konieczności wykorzystania dodatkowych akcesoriów.
Z pewnością słyszeliście o grach typu cztery w rzędzie. Jest ich naprawdę wiele ale największą popularnością cieszy się od lat gra znana pod nazwą Connect Four, stworzona w 1974 roku przez Miltona Bradleya. Dokładnie taka gra wpadła mi ostatnio w ręce i pomyślałam, że może nam się spodobać. Myślę tu jednak o mechanice bo niestety wizualnie to nie jest coś co chciałabym mieć na półce. I tak właśnie zrodził się pomysł, żeby wypróbować grę na kartce papieru.
Do zabawy przyda Wam się plansza 7x6 pól i coś do pisania. Planszę możecie narysować odręcznie. My po kilku próbnych partiach uznaliśmy, że będzie to gra po którą będziemy sięgać regularnie, więc planszę wydrukowałam i zalaminowałam. Poniżej możecie pobrać gotową planszę wraz z krótkim opisem gry.
Dziś artykuł dość nietypowy pod względem tematyki bo choć o nauce czytania wspominałam kilka razy, to mimo wszystko jest to na blogu temat niszowy. Pomyślałam jednak, że warto się z Wami podzielić pewnym pomysłem, który bardzo pomógł i nadal pomaga moim dzieciom w nauce czytania.
Bezskutecznie szukałam książek, które umożliwiłyby dzieciom ćwiczenie czytania na prostych tekstach pisanych literami drukowanymi. Kolejnym problemem było wzbudzenie ich zainteresowania. Niestety czytanie o Ali, która ma Asa nie było wystarczająco zachęcające ;)
Stworzyłam więc sama książeczki, w których bohaterami były dzieci, ich koledzy i rodzina a historia krąży wokół ich zainteresowań.
